پدر و مادر بودن به هیچ وجه کار ساده ای نیست و از تمام و کمال ترین کارهای زندگی است. کاری به سن و سال فرزندان نداشته باشید، کار شما هیچوقت تمامی ندارد.
والدین خوب به فرزندانشان حس ارزشمند بودن و دوست داشتنی بودن را می دهند. درست و غلط زندگی را به او بیاموزید و به یاد داشته باشید که مهم ترین موضوع این است که در کنار فضای پرورشی که برای فرزندتان به وجود آورده اید، بتوانند هم زمان با رشد و تعالی، اعتماد به نفس خود را پیدا کنند و بزرگسالانی مستقل و مسئولیت پذیر بار بیایند. همراه ما باشید تا چگونگی بهتر شدن برای فرزندانتان را به شما آموزش دهیم.
در اولین قدم به فرزندتان عشق و محبت بورزید و برای او وقت بگذارید.
بهترین چیزی که می توانید به کودک تان هدیه بدهید عشق و محبت است. محبت یعنی نوازش مهرآمیز و یک آغوش گرم. مهم ترین موضوع تماس فیزیکی با فرزندتان است.
نوازش ملایم همراه با تشویق، و لبخند تاثیر ویژه ای بر اعتماد به نفس و شخصیت کودکان خواهد داشت.
هر روز به نوعی به فرزند تان ابراز محبت کنید حتی زمانی که از دست او عصبانی هستید.
فرزندتان را از کودکی با عشق و محبت پرورش دهید تا نسبت به شما راحت باشد.
هرگز او را مجبور نکنید آن فردی باشد که شما می خواهید. اجازه دهید بداند که در همه حالی شما او را دوست دارید.
تشویق فرزندتان را دست کم نگیرید.
تشویق کردن از اساسی ترین رکن های والدین می باشد. اگر شما اعتماد به نفس مورد نیاز فرزندتان را به او بدهید، حس خوبی درباره ی خودش و دستاوردهایش دارد. و اگر این اعتماد به نفس کافی نباشد، او در دنیایش تنها رها کرده اید و قدرت روحی لازم برای مستقل بودن و ماجراجویی را از دست خواهد داشت. وقتی کار خوبی انجام می دهد، به او توجه کنید و به او افتخار کنید.
هرگز او را با دیگر کودکان مقایسه نکنید، هر موجودی “خود ویژه” است!
هر کودکی منحصر به فرد و ویژه به دنیا می آید. تفاوت هایش را پیدا کنید تا فرزندتان بتواند به دنبال خواسته ها و رویاهایی از جنس خودش برود. اگر به ویژگی های کودکتان توجه نکنید، دچار عقده ی حقارت خواهد شد و به مرور زمان آسیب های غیرقابل جبرانی را به وجود خواهد آورد. مواظب آسیب جدی به شخصیت او باشید. اگر می خواهید رفتار او را رشد دهید، در هر بازه ی زمانی درباره اهداف او در فضایی آزاد صحبت کنید. فرزندتان را با خواهرش یا کودک همسایه مقایسه نکنید. این کار باعث می شود فکر و احساس او توسعه بیابد بجای اینکه دچار عقده ی حقارت شود.
به مکالمات فرزندتان گوش دهید
مهم دو طرفه بودن مکالمات شما و فرزندتان است. حواستان باشد شما متکلم وحده نباشید و مانند ناظم های مدرسه فقط در تعیین قوانین برای او نباشید. اگر مشکلی داشت، به او گوش دهید. به گوش دادن مشکل او علاقه نشان دهید تا بتواند خودش را برای شما ابراز کند. بهتر است فضایی بین خود و فرزندتان ایجاد کنید تا او بتواند با مشکل کوچک یا بزرگی که پیش خود دارد نزد شما آمده و از شما مشورت بخواهد.
جلب اعتماد کردن می تواند راهنمای ویژه ای در ارتباط شما با فرزندتان باشد.