فائزه وجداندار روانشناسی ، موفقیت |خانواده | کودک | تکنولوژی
کودکی دوران شور، هیجان، نشاط و آرامش است که فرزندان دلبند ما دغدغه های بزرگی ندارند و در حمایت کامل والدین درحال رشد هستند. دوران بسیار مهم است زیرا شخصیت بزرگسالی وی در این دوران شکل می‌گیرد و مهم‌ترین و تاثیر بزرگ‌ترین دوره زندگی افراد می باشد، پس نیاز است که بسیار به تربیت وی فکر و توجه کنیم.
اجازه دهید کودک شما مستقل باشد.
ماموریت کودک دلبند شما کشف کردن و مستقل شدن است، این‌که به فرزندتان مسئولیت بسپارید باعث می‌شود تا عزت نفس وی بالا رود و مستقل شود. کودک بعد از ۱۴ ماهگی می‌فهمد که شما چه کاری را دوست ندارید که او انجام دهد و او این کار را انجام می‌دهد و به شما نگاه می‌کند تا عکس‌العمل شما را ببیند، چون می‌خواهد استقلال خود را نشان بدهد.
هر زمان به کودک خود اجازه دادید تا از بین خوراکی یا اسباب‌بازی خودش حق انتخاب داشته باشد، باعث افزایش اعتماد به نفس وی می شوید. اجازه بدهید وسایلش را خودش جمع کند و لباس‌هایش را خودش بپوشد.
مقایسه کردن ممنوع
هرگز کودکتان را با دیگران مقایسه نکنید. چرا به بچه ات حرف نمی‌زند؟ بچه من از آواز می‌خواند! چرا بچه تو وسایلش را جمع نمی‌کند؟ پسر من منظم است! چرا پسر تو به حرفت گوش نمی‌دهد؟ و… مقایسه کردن کودکان نه تنها باعث اضطراب والدین می شود، بلکه تأثیرات بدی بر روی رفتار کودکان نیز می‌گذرد.
کودک لوس
بچه ی لوس، کودکی نیست که همه نیازهایش برطرف می شود و همیشه در مرکز توجه است. بلکه بچه‌ای است که گاهی خواسته ای داشته و به او داده شده است اما گاهی به خاطر همان خواسته تنبیه شده است و مجبور شده از طریق گریه کردن یا داد و بیداد به خواسته‌اش برسد. در این شرایط باید با قاطعیت نه بگویید. اگر شما بموقع و بدون هیچ چشم داشتی به فرزندتان محبت کنید، نه تنها در کودکی لوس نمی‌شود بلکه در بزرگسالی نیز عشق را گدایی نخواهد کرد.
بازی با کودک
با کودکتان بازی کنید، اما نه با قوانین سخت‌گیرانه، بلکه اجازه بدهید فرزند شما نوع بازی را انتخاب کند و جریان را جلو ببرد ،فقط شما همراهی کنید و از بازی کردن لذت ببرید. می‌توانید هر روز به فرزندتان کتاب بخوانید.
زمان مشخصی را برای بازی با فرزندتان انتخاب کنید، بچه‌ها می‌دانند که چه ساعتی از روز می توانند با شما تفریح کنند. کافی است برای آن‌ها تعیین کنید که عقربه بزرگ روی کدام ساعت و عقربه کوچک روی چه ساعتی باشد آن‌ها منتظر شما می‌ماند و از بازی در کنارتان لذت می‌برد.
تحسین کنید.
زمانی که فرزند شما دقیقاً کار خاصی را انجام داده است منتظر بازخورد مثبت شما است، اما کلی نگویید که «تو پسر خوبی هستی» بلکه دقیقاً بیان کنید که «آفرین که صبر کردی تا من تلفنم تمام شود و بعد برایت غذا بیاورم این که صبر کردی را دوست دارم».
زمانی که فرزند شما کار مثبتی می کند او بفهمانید که چه احساسی دارید. این کار باعث می‌شود تا رفتارهای خوبش را تقویت کند. به طور غیرمستقیم در نزد خاله، مادربزرگ یا پدربزرگ، پدر یا حتی عروسکش از او تعریف کنید. این تعریف تاثیر بسیار بیشتری بر روی رفتار فرزندتان خواهد گذاشت.
