بخشی از سخنان نماینده یونیسف ایران به مناسبت روز جهانی اوتیسم
فائزه وجداندار
16 فروردین 1396
روانشناسی, سلامت و بهداشت, همه مقالات
- امروز چهاردهم فروردین ماه 1390 به مناسبت روز جهانی آگاهی از اوتیسم، یونیسف میزبان خانواده ای ایرانی از شهر تبریز است. این خانواده تلاش می کنند تا آگاهی مردم را در رابطه با بیماری اوتیسم افزایش دهند. در همین راستا، آنها به همراه مهدیه دختر ده ساله خود که مبتلا به این بیماری است در سراسر ایران سفر کردند تا هرچه بیشتر مردم را با این بیماری آشنا کنند. فعالیت و تلاش این خانواده قابل تامل و تقدیر است.
- اوتیسم یا درخودماندگی، در واقع نوعی اختلال رشدی مادام العمر است که علائم آن در سالهای اولیه خردسالی بروز می کند و تاثیر زیادی بر روی کودکان، خانواده آنها و جوامع دارد. حدود 35 تا 67 میلیون نفر در جهان با این بیماری زندگی می کنند.
- در جهان کودکان و افرادی که مبتلا به این بیماری هستند اغلب از حمایت کافی برخوردار نیستند و دسترسی آنها به خدماتی از جمله مدرسه و مراقبت های بهداشتی محدود است. آنها همچنین با چالشی بزرگ در رابطه با انگ و تبعیض در جامعه روبرو هستند و از آزار، انزوا و تضییع حقوق اساسی خود رنج می برند.
- به همین دلیل است که مجمع عمومی سازمان ملل متحد روز دوم آوریل برابر با چهاردهم فروردین ماه را به عنوان روز جهانی آگاهی از بیماری اوتیسم اعلام کرده است تا بر نیاز به بهبود زندگی کودکان و بزرگسالانی که از این اختلال رنج می برند تاکید کند.
- این روز در چارچوب مفاد پیمان نامه حقوق افراد دارای معلولیت که در سال 2008 لازم الاجرا شده است نیز برای تاکید مجدد بر اصل اساسی حقوق بشر آمده است.
- پیمان نامه حقوق افراد دارای معلولیت اولین معاهده ای است که منحصرا بر حقوق افراد معلول تمرکز می کند. این پیمان نامه چارچوبی را برای حصول اطمینان از دسترسی برابر کودکان معلول به مدرسه، خدمات بهداشتی و زندگی اجتماعی ارائه میدهد. این پیمان نامه به یونیسف و شرکای آن امکان میدهد تا سیاستگذاران، متخصصین، خانواده ها و جوامع را برای ارائه خدمات فراگیر به تمامی کودکان بسیج کنند.
- یونیسف در سراسر جهان از ترویج و افزایش مداخلات زودهنگام به عنوان بخشی از فعالیت های مربوط به بهداشت، تغذیه و رشد و تکامل کودکان خردسال حمایت می کند. این تشخیص و مداخله زودهنگام در سلامت، آموزش و رفاه اجتماعی کودکانی که با اختلال اوتیسم زندگی می کنند بسیار مهم است.
- کودکانی که در معرض خطر ناتوانی های ذهنی هستند یا با آنها زندگی می کنند باید در زودترین زمان ممکن از طریق برنامه های غربالگری و سلامت دوران بارداری شناسایی شده و به سوی خدماتی از جمله مداخلات زودهنگام، آموزش پیش دبستانی، مراقبت و طرح های سلامت جامعه هدایت شوند.
1396-01-16
فائزه وجداندار روانشناسی ، موفقیت |خانواده | کودک | تکنولوژی
