اختلال هویت جنسی

خانمی سوال کرده اند که از بچگی تمایل به انجام حرکات و رفتارهای پسرانه داشته اند و با افزایش سن این موضوع جنبه حادتر و جدی تری بخود گرفته است بطوریکه در حال حاضر منجر به بحران بزرگی در زندگی شده و بطور مداوم با پدر و مادر و اولیایی مدرسه درگیرند. همچنین با دخترخانمی از همکلاسی های خود صحبت کرده و با توجه به اینکه به وی علاقمند شده اند قرار گذاشته اند تا در نزدیک ترین زمان ممکن با وی ازدواج کنند و در این زمینه از من راهنمایی خواسته اند.

هرچند من شرح حال دقیقی از زندگی ایشان ندارم اما حدس میزنم ایشان دچار یکی از مشکلات نه چندان شایع اما جالب و در عین حال بسیار غم انگیز جامعه یعنی اختلال هویت جنسی شده اند.

متاسفانه با وجود افزایش دانش پزشکی در این زمینه هنوز عامه مردم آشنایی چندانی با این موضوع ندارند. مبتلایان (هرچند مشکل است که اسم این مشکل را یک بیماری گذاشت) به دو دسته تقسیم میشوند. پسرانی که از بچگی حرکات و رفتارهای دخترانه را تقلید میکنند و با وجودیکه از نظر داشتن آلت و کروموزوم های طبیعی جنسی یک پسر بدنیا آمده اند با گذشت زمان اعتقاد راسخ تری در مورد اینکه میخواهند دختر باشند پیدا میکنند.

اینها عمدتا در جامعه به “پسران اوا خواهر” معروفند. دسته دوم مشابه همین خانمی که با من تماس گرفته اند دخترانی هستند که مایل هستند پسر باشند. مشکل بسیار بزرگ این افراد نوع برخورد نزدیکان و صاحبان مشاغلی است که به هر ترتیب با آن تماس پیدا کرده اند. نوع کنش ها و واکنشهای اطرافیان گاهی آنچنان شدید و پر تنش است که به نتایج بسیار غم انگیز و فاجعه باری منتهی میشود. متاسفانه در سابقه زندگی این عزیزان به کرات با موارد شدید و جدی اقدام به خودکشی برمیخوریم. مهمترین اقدامی که بنظر من باید در جامعه برای این افراد انجام شود اطلاع رسانی عمومی است. متاسفانه عموم مردم این افراد را بعنوان همجنس باز تلقی میکنند که تلقی درستی نیست.

آنچه که اکنون در علم پزشکی با توجه به بررسی های انجام شده پذیرفته شده است این است که باید به خواست این افراد احترام گذاشت و حداکثر تلاش برای تغییر ظاهر آنها به جنس مورد رخواستشان را نمود. بطور کلی این کار طی سه عمل تغییر شکل آلت تناسلی- برداشت و یا کاشت سینه مصنوعی و تغییر ظاهر چهره به جنس مورد درخواست انجام میشود. با توجه به غیرقابل برگشت بودن درمانهای جراحی و یا دارویی مثل هورمون درمانی اینکار باید با احتیاط و معمولا بعد از طی مراحل قانونی و تغییر شناسنامه به جنس مورد درخواست صورت بگیرد.

در ایران روال بر این است که برای این افراد در مراکز خاصی بصورت ابتدایی تشکیل پرونده داده شود و سپس پس از حضور در جلسات هفتگی گروه درمانی به مدت 6 ماه و اطمینان از اصرار فرد بر تغییر نوع جنسیت همراه با آزمایش کروموزومی به پزشکی قانونی ارجاع میشوند تا بخصوص درصورت تایید و همراهی خانواده بیمار مجوز انجام تغییرات جسمی و عمل جراحی و همینطور تغییر شناسنامه برای وی انجام شود.